وقتى که دنيا دور شدشايد فراموشت کنم

,کاشانه ام نابود شد شايد فراموشت کنم,

اسان زدستم داده اى باشد به اين هم راضيم

.وقتى که اشکم رو شد شايد فراموشت کنم....

هرگز زدستت اينچنين سيلى به احساسم نخورد

باشدبزن بدتر بزن اما به دستانت قسم

وقتى که تارم پود شد شايد فراموشت کنم..

گاهی دلم میگیرداز سخنانی که در شانم نیست...

     

از تو كه مي نويسم ..... جملاتم بي اراده عاشقانه ميشوند.... شعر ميشوند......تمام احساسم روي كاغذ مي دود....و من هر آنچه از تو مي خواهم مي نگارم....تو مي خواني، اول كمي مكث ميكني و بعد لبخند ميزني.... مي دانم.....